22  ژانویه 2023 - در مطالعه ی اخیراً منتشر شده در مجله انجمن قلب آمریکا، محققان آمریکایی ارتباط بین خواب و فواصل غذا خوردن و تغییر وزن طولانی مدت را ارزیابی کردند.

چاقی و اضافه وزن، دو عامل خطر قابل تعدیل به خوبی تعریف شده برای بیماریهای مزمن هستند. تحقیقات تجربی و مکانیستیک نشان داد که زمان بندی برای خوردن غذا- به شکل غذا خوردن با محدودیت زمانی یا روزه داری متناوب- ممکن است تعدیل عملکرد متابولیک و کاهش وزن بدن را سبب شود. به طور خاص، غذا خوردن با زمان محدود، که شامل محدود کردن مصرف غذا به 4 تا 12 ساعت در روز بدون کاهش کالری دریافتی است، با افزایش هومئوستازی وزن بدن مرتبط است و به عنوان یک تکنیک کاهش وزن توصیه شده است. با این حال، تحقیقاتی برای ارزیابی مزایای احتمالی الگوهای غذایی محدود به زمان، و مشکلات مربوط به پایبندی به چنین الگوهای غذایی هنوز انجام نشده است.

در مورد این مطالعه

در مطالعه ی حاضر، محققان ارتباط طولی بین فاصله ی زمانی اولین و آخرین وعده غذایی در روز و تغییر وزن مرتبط را ارزیابی کردند.

شرکت کنندگان بالقوه واجد شرایط شامل افراد 18 سال یا بالاتر بودند که دارای پرونده الکترونیک سلامت (EHR) در یکی از سه سیستم بهداشتی بودند، با حداقل یک اندازه گیری وزن و یک اندازه گیری قد که درپرونده ی آنها در دو سال قبل از پنجره ی زمانی ثبت نام در این مطالعه، ثبت شده بود. با نظرات کاربران نهایی و همچنین ذینفعان بیمار، این تیم برنامه کاربردی تلفن هوشمندDaily24 را توسعه داد که به افراد واجد شرایط اجازه می داد الگوهای غذا خوردن، بیداری و خواب خود را در فاصله 24 ساعته در زمان واقعی، ثبت کنند. عادات غذایی ارزیابی شده در این مطالعه زمان صرف غذا و اندازه ی تقریبی یک وعده غذایی بود.

شرکت کنندگان زمان خوردن هر وعده غذایی را از طریق یک چرخه ی 24 ساعته ثبت کردند و نوع وعده غذایی و اندازه ی وعده های پیش بینی شده را از یک منو انتخاب کردند. ایمیل‌ها، یادآوری‌های درون‌برنامه‌ای و پیام‌های متنی سرویس پیام کوتاه (SMS) از کاربران می‌خواستند تا در چهار هفته ابتدایی پس از نصب برنامه تا حد امکان از آن استفاده کنند. در مورد مدت زمان خواب، شرکت کنندگان زمانی را که شب قبل به خواب رفته بودند و زمانی را که در روز جاری روی چرخه ی 24 ساعته بیدار شدند، یادداشت کردند. اطلاعات ورودی های شرکت کننده ها برای یک روز خاص با انتخاب گزینه "انجام شد برای آن روز" کامل تلقی می شدند.

در هنگام ثبت نام، از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک نظرسنجی آنلاین را تکمیل کنند و وزن خود را در ابتدا ثبت کنند و چهار ماه بعد پیگیری کنند. در زمان ثبت‌نام، افراد نژاد، جنسیت، تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن، درآمد، اهداف وزنی و ویژگی‌های رفتاری خود را در نظرسنجی گزارش دادند. برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به فعالیت بدنی از پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی استفاده شد که بر اساس زمان و شدت به سطوح فعالیت بالا، متوسط و پایین طبقه‌بندی می شد. همچنین برای ثبت مصرف غذا از پرسشنامه غربالگری رژیم غذایی استفاده شد.

یافته ها

رضایت نامه ی الکترونیکی و تکمیل پرسشنامه های پایه، واجد شرایط بودن ثبت نام را تعیین کرد. سپس دستورالعمل‌هایی برای دانلود اپلیکیشن موبایل Daily24 به شرکت‌کنندگان ارائه شد. جمعیت نهایی واجد شرایط شامل 547 نفر بود. درپرونده های الکترونیکی سلامت این افراد، میانگین تعداد اندازه گیری های وزن به طور کلی 23.7 ، قبل از ثبت نام  21.3 و در شش ماه پس از ثبت نام 3.4 بار بود. میانگین مدت پیگیری برای وزن های گزارش شده در پرونده های الکترونیکی سلامت 6.3 سال بود.

میانگین مدت زمان اولین وعده غذایی تا آخرین وعده غذایی 11.5 ساعت، فاصله ی زمان بیدار شدن تا خوردن اولین وعده غذایی 1.6 ساعت، فاصله ی بین خوردن آخرین وعده غذایی تا زمان خواب 4.0 ساعت و مدت زمان خواب 7.5 ساعت بود.

شرکت‌کنندگانی که در طول ثبت‌نام، شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری را گزارش کردند، شانس بیشتری برای پیری و سیاه ‌پوست بودن، ابتلا به فشار خون یا دیابت، داشتن فاصله طولانی‌تر بین وعده غذایی نهایی و خواب، داشتن سطح تحصیلات پایین‌تر، مصرف کمتر سبزیجات/میوه، و فعالیت بدنی کمتر و داشتن مدت زمان کوتاه تر بین اولین و آخرین وعده غذایی، داشتند.

این تیم خاطرنشان کرد که فاصله زمانی بین اولین و آخرین وعده غذایی، فاصله ی بین زمان بیدار شدن از خواب تا اولین وعده غذایی، فاصله ی بین آخرین وعده غذایی و خواب، و کل مدت خواب با تغییر وزن در طول زمان پیگیری نسبت به زمان ثبت نام، ارتباطی ندارد.

در مدل‌هایی که متغیرهای مخدوش‌کننده بالقوه را در نظر می‌گرفتند، هر یک ساعت افزایش در مدت زمان بین اولین و آخرین وعده غذایی در ابتدا با میانگین 0.005 کیلوگرم افزایش وزن سالانه مرتبط بود.

تغییرات وزن سالانه مربوط به فاصله بین بیداری و خواب، آخرین وعده غذایی و خواب و کل مدت خواب به ترتیب 0.02 کیلوگرم، 0.07 کیلوگرم و 0.11 کیلوگرم در طول دوره پیگیری مطالعه بود. این همبستگی ها قبل و بعد از ثبت نام حفظ شدند، به جز مدت زمان بین آخرین وعده غذایی و خواب، که نشان دهنده یک رابطه معکوس با تغییر وزن پس از ثبت نام است.

نتیجه گیری

یافته های این مطالعه نشان داد که تعداد وعده های غذایی متوسط و بزرگ با وزن رابطه ی مثبت دارد، در حالی که نسبت وعده های غذایی کوچک با تغییر وزن رابطه منفی دارد. به نظر می رسد توزیع انرژی دریافتی در اوایل روز با بروز کمتر افزایش وزن پس از ثبت نام مرتبط باشد. داده ها از خوردن در یک محدود زمانی به عنوان یک رویکرد کاهش وزن طولانی مدت پشتیبانی نمی کند. محققان بر این باورند که برای توصیف دقیق ارتباط بین پنجره ی زمانی غذا خوردن و تغییر وزن، تحقیقات بیشتری در مقیاس بزرگ با دوره های طولانی پیگیری لازم است.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20230122/Calorie-counting-better-for-weight-loss-than-intermittent-fasting.aspx